Köyümüzün Kuruluşu

Köyümüzün Kuruluşu

Köyümüzün bulunduğu bölgede daha önce yaşayanlardan bulaşıcı hastalık nedeniyle toplu ölümler olmuş.

Toplu ölüm olayından dolayı bölge boşalmış. Sağ kalanlar yöreyi terk ederek çevrede ki yerleşim birimlerine göç etmişler.

Bazı kaynaklarda Çukurova'da kıran olayından (bilinmeyen bulaşıcı hastalık) bahsedilmektedir. Bu olayın merkezi köyümüz olduğunu büyüklerimizden, dilden dile söylenip gelen bilgilerden öğrendim.

Köyde Çottunların evinin olduğu yerde içme su kuyusu varmış. O dönemler köyümüzün yakınından geçen Ceyhan Nehri sık sık yatak değiştirdiği için kuyuda ki su da azalma ve çoğalma yaparmış. Nehrin yatak değişimi kuyu suyunu etkilermiş. Bir seferinde de mikrop kapan kuyu suyu salgın hastalığa vesile olmuş. Hastalık da çevreye hızla yayılmış. (Ceyhan Nehir eski yatağı şimdiki Kuru Kulak, Sırınsı ve Feriziye Kulağı)

O dönem köyde huğ-sazlık evler olduğu ve onlarda sahipsizlikten zamanla dağılarak yok olmuş. Yapıların tarihi kalıntısı yok. Ancak Hüyük mevki, Hasan Dede Höyüğü, Yonkeli, Sülüklükeli ve Boduroğlu mevkilerinde cam ve toprak cere kırıklarına rastlanmış. Rahmetli Kara Halil dedenin Hüyük mevkiinde eski para bulduğu da söylenirdi.

Kıran olayından sonra Roma döneminde Ferizus olarak bilinen ve dilimize Feriziye olarak dönüşen köy yeri ve arazideki boşluğu doldurmak için Osmanlı yönetimi; Kadirli ilçesinde çiftçilik yapan Bozdoğan aşiret ailelerden birinin ferdi olan Hacı Ali (namıdiğer Tekoğlan), şimdiki köyümüzün yerine ailece eşi ve kendisinin yakınlarıyla, tahmini 1850-1860 yılları arasında gelmesi sağlanmıştır.

Bu tahmini; Bucak mevki ile ilgili olarak Karataş Asliye Hukuk Mahkemesinin 1970/15 Esas 1998/2 sayılı kararında Rumi 1284 tarihinde (miladi çevirisi 1868) köy otlakıyesinden bahsetmektedir. Bu kayıtlara göre Feriziye köyünün kuruluşu 1850 yılından sonra başlamış.

Tüm kurulma aşaması bittikten sonra 1872 yılında Fevziye adı ile resmen kurulmuştur. Bu günkü yerel yönetimler statüsünde adı Gölkaya olarak muhtarlıkla yönetilmektedir.

Köyün kurucusu Hacı Ali (Tekoğlan), köy orta yerine iki katlı taş ve çimento, kireç harçlı büyük bir ev yaptırmış.

Çocukluğumuzda bu binada Hacı Ali (Tekoğlan) torunlarından Selahaddin Kaplan oturduğu için Selahaddin'in tabakası denirdi.

Şimdiki caminin olduğu yere de ibadet, eğitim ve toplanma amaçlı köy camisini yaptırmış.

Yaptırdığı evin güney batısında 10 metre kadar derinlikte taş örmeli su kuyusu taptırmış. Bu kuyunun toprak üstünde bir metre taş örme yükseltisi hala görünmekte. Ağıl içerisinde gıda ve tahıl ambarı olarak beş metre çaplı, bir metreden fazla derinliği olan taş kuyuyu ambarı yaptırmış. Bu kuyu toprak altında kaldığını hatırlıyorum.

Hacı Ali (Tekoğlan) yaptırdığı bu binanın çevresine köy yerleşimini tamamlamış. Arazi ve köy içi paylaşımını da kendi aralarında yapmışlar. Her evin önüne su kuyusu da açtırmış. Tulumbanın yaygınlaşması ile kuyulara tulumba takılmış ve su ihtiyacı daha kolay sağlanmıştır.

Hacı Ali (Tekoğlan) ziraatla uğraşırken hayvancılıkta yapmaktadır. Tabakanın (evinin) arkasına iki ayrı ahır yaptırmıştır. Gücünden istifade edilen hayvanlar ile sütünden ve etinden istifade edilen hayvanları ayrı ahırlarda barındırırmış.

Bu ahırlardan biri şimdiki Beçik’lerin (Beçoğulların) halen kullandıkları evin önündeki bakımsızlıktan yıkılmış ince uzun taş yapı ve diğeri de Buldur'ların evi önündeki bakımsızlıktan yıkılmış ince uzun tek katlı taş yapılardır.

Eskiden muhtarlık seçimi yapılmazmış. Zengin, güvenli ve dürüst olan muhtar olurmuş. Hacı Ali (Tekoğlan) kurucusu olduğu köyümüzde uzun süre muhtarlıkta yapmış.

Gölkaya köyü; 1872 yılında bu günkü yerel yönetimler statüsüne resmi olarak girmiş ve muhtarlıkla yönetilmeye başlanmıştır.

Hacı Ali (Tekoğlan), ağa, bey ve muhtar olduğu için köye devletin görevlileri veya başka misafirleri de ağırlamak için, Beçik’lerin (Beçoğulların) halen kullandığı iki katlı taş yapı evi de ilk köy odası olarak yaptırmış. Üst katta misafir, alt katta da çalışanları kalırmış.

Köy odasının masrafları Hacı Ali (Tekoğlan) karşılanmış ve hizmetlerde çalışanları tarafından yapılmış.

Köy kabristanlığı olarak da Yamanlar Taşköprü yanındaki kabristanlığı tahsis etmiş. Kendisi ve ailesinin kabri de bu kabristanlıktadır.

Babamdan öğrendiğim Hacı Ali Ağa (Tekoğlan) kabri, babamın dedesi Yemen Gazisi Bekir (Beçoğlu) tarafından büyük kesme taşlardan harç kullanılmadan demir kancalarla bir birine tutturularak yapılmış. Başucu taşı yıpranmış da olsa Osmanlıca yazılı kitabe olduğu, kısmen okunduğu görülmektedir. Ayakucu taşı da kesme taş olup yan yattığı ve yıpranmış olduğu görünüyor.

Kesme taş diyorum ama edebiyat öğretmeni ve Jeolog Veysel Erdem Bozdoğangil ağabeyimiz Hacı Ali (Tekoğlan) kabir kitabesini kısmen okumuştu. Kabir taşı da işlenmiş kum taş olduğunu, bu taşları oynatmayın, oynatırsanız dağılır ve bozulur demişti.

2016 yılında Hacı Ali (Tekoğlan) ve eşi Ümmügülsüm, babamın nenesi Hacı Ali Tekoğlan - Ümmügülsüm kızı Fatma (Beçoğlu), dedesi Yemen Gazisi Bekir (Beçoğlu) betonarme ve mermer başucu kitabesi ile dördünün de atamıza saygımdan dolayı kabirlerini yaptırmak bana nasip oldu.

Hacı Ali (Tekoğlan) kabrinin 1993 yılında fotoğrafını çekmiştim. Asıl halini hiç bozdurmadan bakımını yaptırdım. Uygun şekilde mermer kitabe yazdırdım. Diğer üç kabrin sağlam olan baş ucu ve ayak ucu taşlarını da yerlerine koydurdum.

İsa BEÇİK

***

Not; resimlerle ilgili bilgi altında yazılı.

Fotoğraf ilgi notu;

Sol köşe fotoğrafta beyaz boyalı iki katlı bina ilk köy odasıdır. Miras yolu ile Beçoğulları tarafından kullanılmaktadır.

Sağ üst köşedeki fotoğraf Hacı Ali (Tekoğalan) ın 1993 Yılında kabrinin fotoğrafını çekmiştim.

Sağ alttaki fotoğraf 2016 Yılında bakım ile mermer kitabe yazdırdıktan sonra çektiğim kabrinin fotoğrafı.

Hacı Ali (Tekoğlan) dan sonra vefat eden eşi Ümmügülsüm, Babamın nenesi Hacı Ali - Ümmügülsüm kızı Fatma (Beçoğlu) ve eşi Babamın dedesi, Yemen Gazisi Bekir (Beçoğlu) aynı yere defnedilmişler.

Kabirlerinin başucu ve ayakucunda taşlar vardı. Onları da bozmamak gayretiyle Mezar Ustası Nurettin ULAY ustaya beton arma ve mermer kitabe yaptırmak 2016 yılında bana nasip oldu. (Ruhları şad olsun) İsa BEÇİK